الکتروپلیمریزاسیون پالسی نانوذرات پلی آنیلین و بررسی دوپه شدن برخی از داروها

در این کار، نانوالیاف پلی آنیلین به روش الکتروشیمیایی جریان پالسی به کمک دستگاه الکترولایزر پالسی سنتز شد. در سنتز الکتروشیمیایی عوامل موثر بر سنتز شامل چگالی جریان، مدت زمان اعمال پالس (ton)، زمان خاموشی پالس (toff)، دمای محیط واکنش، غلظت آنیلین و غلظت پرکلریک اسید به روش "یک عامل در یک زمان" بهینه شدند و در نهایت مورفولوژی و اندازه نانو ذرات به وسیله دستگاه های semو tem مشخص شد. با توجه به تصاویر به دست آمده در شرایط بهینه، چگالی جریان شامل 2 ma.cm-10، مدت زمان اعمال پالس s5/0، مدت زمان خاموشی s 25/0 ، دمای واکنش oc 45، غلظت آنیلین m 1/0 و غلظت پرکلریک اسید m1 بوده است. سل الکتروشیمیایی حاوی cc100 محلول پرکلریک اسید بوده در داخل آن یک جفت توری پلاتین ( یکی به قطرcm 1 و طول cm 5 به عنوان آند و دیگری به قطر cm 3 و طول cm 5 به عنوان کاتد) به صورت هم محور، در داخل آن قرار داده شد. از گاز نیتروژن برای جلوگیری از اکسید شدن آنیلین در طول سنتز استفاده شد. با اعمال جریان پالسی به سل، آنیلین بر روی آند اکسید شده و به صورت پلی آنیلین پلیمریزه می شود. سرانجام رسوبات پلیمری تشکیل شده با یک فیلتر کاغذی از محلول جدا شده و 3 بار با آب دو بار تقطیر شسته شد و در دمای oc 80 خشک شد. نمونه ها در جو نیتروژن برای آنالیز نگه داری شدند. پس از بهینه سازی شرایط سنتز به منظور دست یابی به نانو فیبرهای پلی آنیلین، رفتار ولتامتری چرخه ای آن، طیف مرئی- فرابنفش، طیف ir، آنالیزهای tga و dsc آن بررسی شد. در ادامه کار دوپه شدن و رهایش سه داروی ایبوپروفن، مزالازین و ناپروکسن بر روی پلی آنیلین سنتز شده در شرایط بهینه مورد بررسی قرار گرفته شد. نتایج نشان داد که نانوفیبرهای پلی آنیلین می توانند با موفقیت برای جذب و رها سازی این داروها مورد استفاده قرار گیرند.